BÜYÜK ADAM ÖLÜNCE
Sene 1938, 10 Kasım…
İstanbul Üniversitesi’nde saat 9′u 5 geçenin meşum haberi duyulmuş… Bir alman profesör var, Hukuk Fakültesinde, o da duymuş, şaşırmış. Derse girsin mi, girmesin mi bir türlü karar veremiyor. O sırada aklına rektöre müracaat etmek gelir. Kalkar, yanına gider. Aralarında şu konuşma geçer:
– Efendim, mütereddidim. Acaba ne yapsam?
– Sizde böyle büyük bir adam ölünce ne yaparlarsa, onu yapın.
İşte o zaman alman profesör kollarını iki yana sarkıtarak:
– Bizde bu kadar büyük bir adam ölmedi ki… der.
(Yücebaş, Hilmi, Atatürk’ün Nükteleri-Fıkraları, Hatıraları, İstanbul, Kültür Kitapevi, 1963, Sh. 39)